Trading met een twist: Het verhaal van een systeem dat de tand des tijds heeft doorstaan

Het Ichimoku handelssysteem werd in de jaren dertig in Japan ontwikkeld. Mijn personage Ichi volgt een verhaallijn met behulp van de Ichimoku Wolk indicator. (Let op: Hoewel dit te maken heeft met handelen, is deze reeks berichten in de eerste plaats bedoeld voor vermaak en zal er op voortgebouwd worden als de koers van Bitcoin zich aanpast). Voor de afleveringen zullen we verschillende aspecten van de handelsindicator gebruiken, wat een andere manier van leren biedt. Zoals elk sprookje zal het verhaal mettertijd uitgebreider, gedetailleerder en mystieker worden. Het hangt allemaal af van de paden die Ichi besluit te nemen op zijn reis om de weg naar huis te vinden. (Let ook op: ik zal de woorden markeren als ik een actuele naam van de indicator gebruik, zodat je dan Google en er zelf meer over te weten komt. Onthoud dat er 5 indicatoren in het Ichimoku handelssysteem) Deel I is een inleiding. In de volgende afleveringen kunt u verwachten dat het plot zich ontwikkelt, net zoals dat gebeurt in de wereld van cryptocurrency trading.

Deel I: Het verhaal van IchimokuSanjin – “Wat een man in de berg ziet” Ichi werd geboren in de stad Tokio. Zijn vader, Satoshi, zoon van een visser, was een goud mijnwerker, die zijn leven begon met een nederig bestaan. In de loop der jaren en na veel opofferingen, maakte hij zijn weg in het leven en verwierf zijn eigen mijnbouwbedrijf. Zijn moeder, Sumiko, was verpleegster in het plaatselijke ziekenhuis en was zeer geliefd in haar gemeenschap. Ichi heeft nooit de kans gehad haar te ontmoeten. Zijn moeder overleed kort na zijn geboorte. Hij kan zich herinneren dat hij zijn vader midden in de nacht hoorde huilen. Zijn vader voelde zich schuldig, omdat hij in al die jaren geen tijd had om zijn zoon op te voeden. Hij was ook vervuld van verdriet om zijn vrouw. Voordat Ichi geboren werd, droomden Satoshi en Sumiko van een leven in de bergen, ver weg van de gecentraliseerde stad. Ze droomden ervan in de frisse lucht te leven, bergwater te drinken en hun eigen voedsel te verbouwen. Ze verlangden beiden naar privacy en een eenvoudige manier van leven. Nu, na vele decennia en opofferingen om ervoor te zorgen dat zijn zoon Ichi een financieel goed leven zou leiden, naderde Satoshi het einde van het zijne. De nacht dat Satoshi afscheid zou nemen van zijn zoon, deed hij nog een laatste verzoek. Zijn vader vroeg Ichi om naar de Drie Heilige Bergen te gaan en hun as uit te strooien, waar hij en zijn vrouw voor altijd zouden rusten. Voordat Satoshi zijn laatste adem uitblies, beloofde Ichi zijn vader dat hij zijn verzoek zou inwilligen. De weg naar het Drie Heilige Gebergte zou niet gemakkelijk zijn. Er waren geen wegen, treinen of enige vorm van vervoer. Velen vertelden Ichi, dat hij tijdens deze reis zou sterven. Hij was niet getraind om te overleven in de wildernis en een klim naar 20.000 voet. Iedereen twijfelde aan zijn reis; tot het punt dat hij zijn overlijdensbericht in de plaatselijke krant schreef om hem te overtuigen te blijven. Door het succes van zijn vader en omdat Ichi de enige zoon en de laatst overgebleven erfgenaam was, vroegen velen zich af wie het bedrijf zou overnemen als hij zou overlijden. Hij herinnerde zich de verhalen toen hij opgroeide, hoe zijn vader en grootvader visten langs de oevers van de Tenkansen-rivier. De vis was overvloedig en gezond. Het water was zo helder dat je tot op de bodem kon kijken. De rivier werd gevoed door het smelten van de sneeuw van de Drie Heilige Bergen. Maar de Tenkansen rivier zelf was gevaarlijk en had onstabiele stukken. Hoewel het de snelste weg naar de bergen was, wist Ichi dat er stukken zouden zijn, waar hij niet veilig op zijn vlot kon zitten. Op een gegeven moment moest hij uitstappen en over het Kijunsen-pad lopen. Maanden na het overlijden van zijn vader begon Ichi aan het avontuur van zijn leven, nadat hij een trainingsregime had gevolgd om hem voor te bereiden. Hij verliet de stad Tokio voor wat een zomer lang avontuur moest worden. Het lot had echter een ander pad voor hem in petto.

Het begin van de rest van zijn leven

Hij ging de ingang van de Tenkansen binnen zoals gepland. Een heldere en mooie hemel. De rivier was kalm die dag, Ichi geruststellend, dat deze korte reis naar de voet van de berg gemakkelijk zou zijn. De Heilige Groeven van Japan omringen de monding van de Tenkansen. Toen Ichi aan boord van zijn vlot ging en over de rivier begon te drijven, werd hij meegevoerd naar een andere wereld, een die aan een andere tijd herinnert. De lucht rook anders voor hem. Het water was zo helder, dat het onzichtbaar leek. Binnen een paar uur was hij zijn leven in de stad vergeten. Hij besefte al snel dat dit niet alleen een reis was om zijn ouders thuis te brengen, maar ook een van zelf-ontdekking. Toen de nachten verstreken zag hij voor het eerst sterren. Het was vreemd voor hem om ’s nachts de geluiden van de natuur te horen. Hij vond het moeilijk om te slapen; voor de allereerste keer voelde hij zich wakker. Hij realiseerde zich dat naarmate hij verder noordwaarts reisde, weg van de gecentraliseerde stad, hij zich vrijer voelde dan ooit tevoren. Na verloop van dagen kwam hij eindelijk aan bij de voet van de Drie Heilige Bergen. Op dit punt was hij moe en hongerig. Na te hebben geleefd van vis en vele slapeloze nachten bij het sterrenkijken wist hij dat hij nog een laatste zetje naar de top moest geven voor zijn ouders. De klim naar de top was niet lang, maar hij zou parabolisch en steil zijn. Dit was het laatste zetje van wat hij beschouwde als het hoogtepunt van zijn zoektocht om zijn vader en moeder naar hun laatste rustplaats te brengen. Na dagen van klimmen had hij het zo koud dat zijn botten rammelden. Zijn handen trilden toen hij in zijn rugzak reikte naar de as van zijn moeder en vader. Eindelijk had hij de top bereikt. De belofte aan zijn vader gaf hem de kracht om door te gaan, ondanks alle stemmen in zijn hoofd om op te geven. Alle mensen die aan hem twijfelden en zijn doodsbrief schreven, hadden ongelijk gekregen. Hij zei een gebed, hield een foto van zijn ouders vast en liet de wind hun as in de verte meedragen. Op dat moment voelde hij zich voor het eerst in zijn leven rustig als hij aan zijn vader dacht. Hij wist dat zijn ouders thuis samen waren en in vrede.

De tocht naar beneden

Elke bergbeklimmer zal je vertellen dat de beklimming niet begint op de weg naar boven, maar op de weg naar beneden. Hij zei nog een laatste gebed en besloot zijn reis naar beneden te maken, want hij kon zien dat het weer op het punt stond een slechte wending te nemen. Terwijl hij de berg afdaalde op het Kijunsen pad, kwam hij uiteindelijk weer uit bij de Tenkansen rivier. Hij kon met zijn vlot een aantal dagen door de bergpassen slingeren. Soms waren de winden wispelturig en de rivier vol stroomversnellingen. Maar er waren ook perioden van kalmte. Toen Ichi langs de rivier naar het oosten trok en steeds lager kwam, zag hij dat zich stormwolken vormden. Het verraste hem, omdat hij zoveel dagen zonder beroering op de rivier had doorgebracht. Nu wakkerde de wind aan en de regen kwam zo hard neer, dat hij nauwelijks een paar centimeter voor zich uit kon kijken. Wat Ichi niet besefte, is dat zijn leven op het punt stond een wending te nemen die hij niet had gepland. Midden in de storm heeft hij zijn afslag naar het zuidwesten (rode x), terug naar huis, gemist. In plaats daarvan blijft hij naar het oosten drijven op de rivier volatiliteit en perioden van rust. Op een dag, toen hij op zijn vlot lag te slapen, werd hij wakker door een nieuwe storm en werd hij in de rivier gelanceerd. Ichi’s vlot was in stukken gebroken en nu zat hij vast langs de rivier en het Kijunsen-pad. Hij had geen idee waar hij was. Hij kon de Drie Heilige Bergen in de verte achter zich zien en met de regen die op hem neerkwam, besloot hij een kamp op te zetten en de storm uit te zitten.